We zijn de dag voor vertrek (vrijdag 24-2) al naar Amsterdam gegaan en hebben vlakbij de vertrekplaats overnacht in een Formule 1 Hotel. Om 9:00 uur waren we bij de NDSM werf. Hier zijn we kort 'gebreeft' door de organisatie en om 11:00 ongeveer zijn we vertrokken. Er waren veel familieleden gekomen om ons hier uit te zwaaien. Het was best druk, in totaal zijn er deze dag 43 auto's vertrokken richting Dakar.

Alle teams zijn via Antwerpen naar het Zuiden gereden, wij wilden echter nog heel even in Roermond langs de Stasiefestatie. We werden vlak voor Roermond opgewacht door VOX TV. Bij aankomst op de stasiefestatie stonden vrienden en familie ons in vol ornaat op te wachten.Verder zijn we tijdens de Stasiefestatie nog door VOX radio geïnterviewd. De TV uitzending kun je hier vinden bij  'media'. Zo hebben we toch nog even aan de 'vastelaovendj' kunnen proeven voordat we naar het zonnige zuiden vertrokken.

Om een uur of half 5 middags zijn we dan echt vertrokken richting Dakar. Om een uur of 10 's avonds hebben we de eerste andere teams al ingehaald. Die andere teams hebben nog achter ons aangereden naar een hotel. Een aantal van hen zijn nog aangehouden door de politie omdat we een uitvoegstrook als invoegstrook gebruikten.. We hebben overnacht in een Formule 1 Hotel in Blois (ca. 620 km onder Roermond).

Om 9 uur zijn we vertrokken richting Spanje, we hadden 's ochtends bedacht dat we via Andorra zouden rijden. Een beetje prestigieus, maar zeker erg geslaagd! We hebben in de Pyreneeën nog in de sneeuw gestaan. Toen we van de Tinussen hoorden dat ze in Zuid-Spanje in een sneeuwstorm vast stonden, hebben we besloten om tot net voorbij Madrid te rijden. Om 4:30 uur 's nachts (eigenlijk al dag 3) hebben we een hotel gepakt net onder Madrid. Hier stond nog één andere Amsterdam-Dakar wagen. We hebben de chaufferus niet meer gesproken omdat het al erg laat was.

Vandaag ook het eerste kleine mankement gehad aan de auto: de shook sprong iedere keer vanzelf aan. Met een stukje duc tape was dit echter snel gefikst!

Om 10:00 uur s' morgens zijn we aangereden naar Sotogrande, de eerste officiële verzamelplaats. We kwamen hier om 16:00 uur als 8ste van de 43 teams aan. Hier ging het verhaal te ronde over een team dat overvallen was door neppolitie in Spanje. Dit bleek het team te zijn dat we tegen waren gekomen bij het hotel de vorige dag...

Ze zijn inmiddels weer terug naar Nederland gereden. Ze gaan in November wel een nieuwe poging doen.

De kilometerteller geeft inmiddels 2500 km aan.

Om 9:15 uur zijn we begonnen aan de oversteek naar Marokko. Om 11:15 uur stonden we aan de grens en een uur later waren we er al overheen. We zijn zo snel mogelijk verder gereden, want de omgeving bij de grens is nou niet bepaald gezellig. Hier gebeurt een hoop dat het daglicht niet kan verdragen...

Vanaf hier zijn we verder gereden met de Tinussen en team trio.

Onderweg naar Rabat kwamen we de Sjezende Sjerrifs nog tegen met een platte band. Helaas pasten de reserve banden niet waardoor zij op een 80km bandje verder moesten rijden. Zij hebben zich vanaf hier ook bij ons aangesloten. (De helft van groep aso is geboren) S'-avonds in Rabbat heeft Rudi nog een Marokkaan op de motorkap gehad. Hij kwam plotseling tussen stilstaande auto's uitgerend en botste tegen de auto op "ze hebben harde hoofden hier gelukkig. Het heeft de hele dag pijpenstelen geregend.
We zijn doorgereden tot 23:30 uur en hebben in Rabbat een hotelletje gepakt. S'-avonds werd in de bar nog een busje hoeren afgeleverd. (Hier heeft helaas alleen Rudi gebruik van kunnen maken;)

Tot nu toe is het weer nog niet geweldig, veel regen, nog meer dan in Nederland zelfs.

We zijn vandaag naar Marrakesh gereden. We rijden in Afrika nu met 3 andere teams en vormen samen een gezellig clubje. We hebben Peter, het jongste lid van 'Generatie Trio' geadopteerd. Hij rijdt met ons mee omdat achter in het busje niet zoveel te zien is van het geweldige landschap waar we doorheen rijden.

We zijn om 15:30 in Marrakesh aangekomen en hebben tijd gehad om wat van de cultuur te proeven. We zijn de stad in gegaan en hebben daar lekker Marokkaans gegeten. We hebben ook nog een internetcafé gevonden en zelfs nog iets in ons gastenboek kunnen zetten voor de thuisblijvers. Het was erg leuk om te lezen wat mensen allemaal in het gastenboek gezet hadden.

Marrekesh is een hele mooie grote stad, maar op veel plaatsen erg chaotisch en smerig. Het weer is wel een stuk beter geworden, het is nu 27 graden!

Vandaag zijn we vanuit Marrakesh naar Tan-Tan gereden. Hier zijn we s 'avonds om 21:30 uur aangekomen. Onderweg heeft de Fiat Fiasco van de Sjezende sjerrifs een kokende motor gehad. Het viel ons op dat de politie goed in de gaten hield of we niet lastig gevallen werden door venters e.d. Zodra dit wel gebeurde stuurde zij deze meteen weg.

Een Marokkaan heeft team Fiasco zijn garage aangeboden zodat ze konden sleutelen aan hun auto. De mensen zijn heel gastvrij hier. Het hotel waar we overnacht hebben was wel heel erg ranzig.

Om 8:30 uur zijn we vertrokken naar Dakhla. Een lange saaie rit door de woestijn. Het landschap is niet meer zo afwisselend als in het Noorden van Marokko en iedereen wordt er behoorlijk melig van. Er worden allemaal capriolen bedacht om de tijd door te komen. Zo zitten we op de imperiaals, hangen uit het raam en kramen onzin uit over de bakkies...

Om 19:00 uur zijn we aangekomen op de camping in Dakhla. Nou ja, camping, meer eens soort parkeerplaats. Het was best lastig om de haringen van de tenten hier de grond in te krijgen. Jos verstappen zou jaloers zijn om in deze grindbak te mogen kamperen.

We hebben vandaag ook een telefoontje gehad van groep 5. Ze waarschuwden ons alvast voor de gidsen bij de grens met Mauritanië, een van de teams uit groep 5 had hun paspoorten en papieren aan de gids meegegeven en nooit meer terug gezien. We hebben de naam doorgekregen van een volgens hen betrouwbare gids.

Vandaag hebben we een rustdag gehad. We zijn in Dakhla geweest en hebben daar lekker gegeten. We zijn vandaag wel flink verbrand in de zon. Het gaat ongelooflijk hard. Met factor 20 na 1,5 uur in de schaduw al verbrand... Wel waait er gelukkig in fris zeebriesje waardoor de temperatuur best aangenaam is. S'-avonds arriveerde de eerste andere teams ook. "gezellig"met z'n allen een pilsje gedronken en besloten om de volgende dag al te vertrekken. Groep ASO heeft zich vanavond uitgebreid met The dreamteam, Team Carflex, DZA on tour en de kromme krukas.

 

Vandaag zijn we naar Nouabidoe gereden. We rijden nu met 7 andere teams en zijn de grens met Mauritanië overgestoken.

We hebben nog een rel veroorzaakt onder de gidsen aldaar. De naam die we doorgekregen hadden bleek van een niet erg betrouwbaar uitziend persoon die ons voor 350 euro wel door Mauritanië zou loodsen. Hij bleek iemand te zijn van de oude garde van gidsen die de prijzen nogal opdrijven. Ze zien handel in het steeds toenemend aantal mensen die de woestijn in willen. We hebben uiteindelijk iemand gevonden die ons voor 150 euro naar Senegal zou loodsen. Dat valt heel erg mee voor 8 auto's blijkt achteraf.

We hebben overnacht in het Elzor Hotel. Heel armoedig en we was geen water...

Om 8:30 EINDELIJK... WE MOGEN DE ZANDBAK IN!!!!!

Na 15 minuten waren we de eerst hulpveer kwijt. 5 minuten later viel de uitlaat onder de auto uit en weer een halfuurtje later viel de binnenspiegel met beschermengel van de voorruit af... Gelukkig ging het de rest van de dag beter. Op de hulpveer na hebben we alles kunnen repareren met tay rips en duc tape!

We zijn vandaag 2 keer losgetrokken door de 4x4's.  De Tinussen hadden nog een defecte voorvering. We hebben ons kamp opgeslagen bij een zandduin.

Deel 2 van de zware rally door de zandbak...

Na een uur knalde de tweede hulpveer eruit. Verder hebben we een band lek gereden en is een andere band van de velg afgelopen. Gelukkig snel gefikst met de reserve wielen op het dak. Wat minder snel te fiksen was, was de radiator die lek geraakt is bij een lostrekactie. Het sleepoog is hierbij losgeschoten en dat heeft de radiator geraakt. We zijn gesleept naar de overnachtingplaats en hebben het hier kunnen repareren dankzij de handigheid van Peer en de materialen van DZA. Eerst is hij dichtgesmolten met een hete schroevendraaier en daarna met wat kunsthars en kit verder afgewerkt. Hierna was het lek zo goed als dicht. Het druppelde nog wel een beetje, maar we hebben er de rest van de reis geen problemen meer mee gehad.

Vandaag hebben we veel gegraven. Het volkswagenbusje van generatie Trio zat een keer zo vast dat het een uur heeft gekost om het uit te graven! Alle 6 de tweewiel aangedreven auto's hebben diverse keren vastgezeten. Gelukkig waren er 2 jeeps met vierwielaandrijving die ons hebben kunnen lostrekken.

Vandaag hebben we de hele dag over het strand gereden. We hebben 's morgens nog wel een band linksachter lek gereden, maar verder reed het best lekker over het strand. Onderweg een hele hoop armoede tegengekomen. Mauritanië is echt een ontwikkelingsland. We zijn door een dorp gereden waar van tevoren met borden werd gewaarschuwd voor Aids die heerste bij de inwoners...

We hebben Nouakchott bereikt, de hoofdstad van Mauritanië. Hier hebben we overnacht.

We zijn vandaag de grens met Senegal overgestoken. De organisatie had eigenlijk liever gehad dat we dit met alle 43 auto's tegelijk deden omdat je Senegal normaal gesproken niet in mag met een auto die ouder is dan 5 jaar. We hebben echter een eigen Douane escorte kunnen regelen die ons zou begeleiden naar Camping Zebrabar.

Onderweg is wel de achterbak nog uitgebrand van de Tinussen. Ze kwamen hier gelukkig net op tijd achter dankzij een plaspauze. De achterbak is niet meer bruikbaar om te slapen en een hoop spullen hebben het niet overleefd. Over de oorzaak zijn 2 theorieën: kortsluiting in de extra accu achterin of oververhitting door een aantal clickmaaltijden die ook achterin lagen.

De Zebrabar is echt geweldig. Een hele mooie omgeving en een hele relaxte sfeer.

Vandaag even uitrusten na de zware dagen in de Sahara. We amuseren ons kostelijk. We zijn vandaag met een bootje naar St.Louis geweest een grappig stadje. Jambe gekocht in een kroeg.

 

We hadden vanmorgen om 9 uur afgesproken met de Douanier, maar om 11 uur was hij er nog steeds niet. We zijn toen maar vertrokken omdat we geen zin meer hadden om langer te wachten. De douanier kwam 2 uur na ons bij Lac Rose aan. Hij vond het eigenlijk wel grappig dat we zonder hem vertrokken waren en zo ver gekomen waren zonder problemen.

Onderweg zijn we een Nederlandse Militaire colonne tegen gekomen. Erg leuk om te zien en we zijn helemaal doof getoeterd door hen.

We kamperen op een camping in Lac Rose, het eindpunt van de Parijs-Dakar rally. Het is momenteel 43 graden in Dakar, best warm! We hadden een mooi hutje toegewezen gekregen waar we even een dutje hadden gedaan. Na 2 uur werden we wakker, helemaal lek gestoken door de muggen en toen bleek de hut blank te staan... Er was iets mis met de waterleiding... We hebben een nieuwe hut gekregen en die is droog gebleven.

Hier in de buurt is het wel veel toeristischer dan in het Noorden bij de Zebrabar.

 

Vandaag zijn we  samen met de 7 teams waarmee we al een tijdje samen rijden vertrokken naar Banjul (Gambia).Net als op dag 15 zijn we zonder douanier vertrokken. Hij kwam weer niet opdagen. We hebben hem een sms-je gestuurd met: we vertrekken nu. We waren nog geen 10km onderweg toen er een tegemoetkomende taxi al toeterend stopte. Hier kwam onze douanier half aangekleed uit. Hij vond het wel grappig dat we weer eigenwijs waren geweest, maar was toch wel erg blij dat hij ons gevonden had.

Omstreeks 18:00 uur zijn we met 5 auto's aangekomen in Banjul. 3 auto's pasten namelijk net niet meer op de boot en kwamen iets later. We hebben wel op elkaar gewacht natuurlijk. De eerste indruk van Gambia is : BRUTAAL. Er werd namelijk nogal hardnekkig doorgezeurd om cadeautjes.

De auto is heel populair. We hebben op de boot zelfs al een bod van 1300 euro gehad van een taxichauffeur! Taxi's zijn namelijk ook geel en Ford is een heel erg geliefd merk in Gambia blijkbaar. We hebben natuurlijk niet meteen gehapt, maar dit belooft dus nog wel wat.

Een overnachtingplaats vinden was nog moeilijk, maar uiteindelijk is het gelukt om bij een hotel in de buurt van Banjul nog wat te regelen. We zitten met een aantal teams in een nieuw appartementen complex met eigen zwembad!

We hadden nog plannen om de komende 3 dagen naar Fantumbung op en neer te reizen, maar dit gaat helaas niet lukken. Het is nogal een reis naar Fantumbung (zie het goede doel) en We kunnen natuurlijk niet het risico nemen om het vliegtuig te missen vrijdag. Noud blijft een weekje langer en gaat het waarschijnlijk wel redden. Morgen staat een bezoek aan de vice-president op het programma. We zijn benieuwd!

We zitten vandaag in een ander hotel, dat nog beter is dan het appartement gisteren. We hebben een luxe zwembad ter beschikking en natuurlijk airco.Vandaag hebben we de vice-president ontmoet. We zouden om 12.30 verwacht worden voor een eretochtje door de stad en vervolgens een ontmoeting met de vice-president. Het begon er al mee dat de ene helft op z'n papieren had staan dat we om 12.30 uur moesten verzamelen en de andere helft om 13.30uur. Toen er om 14.30 uur nog niemand was om ons te ontvangen zijn we maar op eigen houtje naar de vice-president gereden. Daar stond wel wat te drinken voor ons klaar maar de vice-president kon niet. Even later zou ze over 20 minuten komen en drie kwartier later over 10 minuten. Hoe dan ook, uiteindelijk was ze er. We mochten een toespraak aanhoren dat we goed moesten investeren in Gambia en kregen voor de camera een oorkonde die we achter de camera weer in mochten leveren. Uiteindelijk hebben we de volgende dag het certificaat gekregen van de Jammeh Foundation als teken van dankbaarheid voor het veilen van de auto.

 S'-avonds kwam Senna van ons goede doel langs. Als Noud naar Fantumbung wou moest hij nu mee. Hoezo onverwacht afscheid nemen? Zo gezegd zo gedaan. Een klein half uur later zat Noud bij Senna in de bus op weg naar een nieuw avontuur.

Vandaag hebben we half Banjul afgereden naar de officiële inzamelplaatsen voor de auto. Helaas wisten deze officiële inzamelplaatsen niet dat ze een officiële inzamelplaats waren.... Ze zeiden wel dat we de sleutels achter mochten laten maar ja... Uiteindelijk hebben we iemand van de Jammeh Foundation te pakken gekregen die ons autootje/huisje heeft meegenomen, snik...

S'-avonds zijn we ons verlies gaan verdrinken door met alle teams te gaan stappen. Het stapduo Rudi en Linda hebben hun naam weer waargemaakt door als laatste terug te keren naar het hotel.

Rudi staat op met nadorst en besluit om 4 glazen water uit de kraan te drinken...(zie vliegreis:) Overdag niet veel meer gedaan. Nog wat met de andere teams gekletst en adressen uitgewisseld. S'-avonds naar het vliegveld waar we allebei voor het eerst een vliegtuig van dichtbij en zelfs van binnen te zien kregen.Slapen in zo'n ding is ook nog een kunst op zich. Vooral als je kraanwater hebt gedronken in Afrika, hè Rudi. Toen Linda net sliep begon Rudi op en neer naar de wc te rennen om over te geven. (na 2x was het weer goed). Verder verliep de vlucht rustig.

We zijn vanochtend om 7:00 uur veilig geland op Schiphol. We hebben een warm onthaal gekregen van familie en vrienden. Na een kop echte koffie zijn we naar Aad Remunj gereden waar we gezellig samen gebruncht hebben (Henk en Annelies bedankt!!!). Eindelijk weer een broodje met kaas en een glas melk!

Noud zit op dit moment in Fantumbung op de bananenplantage waarheen hij gisteren vertrokken is. Hij zal vanuit hier in de loop van de week vertrekken op een tocht door Gambia om vrijdag het vliegtuig te pakken. We zijn natuurlijk ook heel erg benieuwd naar zijn verhalen! Deze zullen zo snel mogelijk ter aanvulling op het reisverslag komen.